By Pedro Moura
FOX Sports MLB Writer
Pierwsza połowa 2022 roku pokazała, w bardzo szczegółowy sposób zakres przewagi Los Angeles Dodgers nad rówieśnikami z National League.
Ponad połowa tego sezonu, ich run differential jest ponad dwukrotnie lepszy niż któregokolwiek z ich rywali. Jedyną drużyną w pobliżu są oczywiście New York Yankees, którzy uciekają z najbardziej utalentowaną dywizją w sporcie.
Częścią tej historii jest upadek największej niespodzianki poprzedniego sezonu, San Francisco Giants. Obecnie znajdują się oni na tyle daleko za Dodgersami, że powrót do drugiej połowy National League West jest niemal niewyobrażalny. Padres, osiem meczów za nimi po niedzielnym meczu i wkrótce powracający Fernando Tatis Jr, pozostają zagrożeniem. Ale Dodgers nie muszą obawiać się Giants tak jak rok temu.
Większą częścią historii Dodgers, pod nieobecność oczekiwanego asa Walkera Buehlera i innych, jest nagły rozwój niektórych nieoczekiwanych miotaczy w top-of-the-rotation jakości starterów. Dodgers od dawna cenili Tony’ego Gonsolina. Cenili go dłużej niż jakikolwiek inny zespół, w rzeczywistości, biorąc pod uwagę, że znaleźli go krótko po tym, jak poszedł undrafted w 2015 roku i zaoferowali mu szansę na rozpoczęcie profesjonalnej kariery na miejscu.
Był wtedy outfielderem i tylko półetatowym relieverem. Wcześnie dostrzegli jego atletyzm i potencjał, ale nawet oni nie widzieli go jako takiego startującego miotacza, który mógłby konsekwentnie pracować głęboko w meczach.
Jak Dave Roberts pomógł Tony’emu Gonsolinowi stać się frontrunnerem do NL Cy Young
Dodgers starter Tony Gonsolin opowiada Benowi Verlanderowi, jak odbił się od kontuzji barku w 2021 roku, co zrobił, aby wyrównać poziom na sezon 2022, swoją mentalność na kopcu i jak Dave Roberts pomógł jego mentalności.
W tym sezonie zmieniło się to z konieczności. Odkąd Clayton Kershaw trafił na listę kontuzjowanych w połowie maja, Gonsolin w swoich 10 startach zaliczył średnio 90 pitów i ponad sześć inningów. Ani razu w 2021 roku Dodgers nie pozwolili mu dobić do tej liczby boisk. Ani razu w 2020 roku nie pozwolili mu przekroczyć tej liczby innings.
W wieku 28 lat Gonsolin zmienił się w rodzaj miotacza, który mógłby rozpocząć mecz posezonowy – i nie jako otwieracz, jak zrobił to w 2020 roku. Jego rekord 11-0 i 1,62 ERA odzwierciedlają to. Gonsolin rozpoczął sezon dzieląc się startami z leworęcznym Tylerem Andersonem, co było rzadką formą „piggyback”. To również się skończyło, gdy doszły kontuzje.
Anderson sam był solidnym starterem, niemalże kalibru All-Star. Jeśli będzie czwartym starterem Dodgersów w National League Division Series, to nie powinno być problemu. Anderson jest weteranem, który podpisał kontrakt po Dniu Świętego Patryka.
To niekonwencjonalny, niespodziewany rodzaj sukcesu, którego Dodgersi doświadczają w 2022 roku.
Rozważcie ich sytuację w ten sposób. Gonsolin, Anderson, Julio Urías i od niedawna Kershaw są skuteczni w tym sezonie. Buehler pozostaje wyłączony z gry z powodu naciągnięcia zginacza i operacji usunięcia ostrogi kostnej z łokcia, ale może wrócić we wrześniu. Dustin May jest na dobrej drodze do powrotu po operacji Tommy’ego Johna w 2021 roku gdzieś w sierpniu. Jeśli któryś z tych miotaczy powróci do swojej szczytowej formy, Dodgersi będą mieli rotację, która może rywalizować z głęboką grupą starterów z San Diego.
Głębia Dodgersów jest niezrównana w baseballu
Ben Verlander nurkuje w głębię Los Angeles Dodgers i ich sukces nawet bez kluczowych graczy Claytona Kershawa, Mookie Bettsa, Dustina Maya i Walkera Buehlera.
Rozważcie też ich sytuację w ten sposób. Tradycją jest, że drużyna, która organizuje All-Star Game, wysyła swojego najlepszego mocarza na Home Run Derby. Kto będzie reprezentował Dodgers w tym konkursie w przyszłym tygodniu na Dodger Stadium?
Mookie Betts, który rozpocznie All-Star Game, prowadzi w drużynie w home runach, ale nie jest tradycyjnym power hitterem. Dopiero co doszedł też do siebie po sporej kontuzji. Trea Turner, rozpoczynający grę na shortstop, jest jeszcze mniejszym power hitterem i powiedział reporterom, że nie będzie brał udziału.
Freddie Freeman próbował już tego wcześniej i nie poszło mu najlepiej. Cody Bellinger i Max Muncy też już to robili, ale ich linie statystyczne w tym sezonie nie są do końca imponujące.
Will Smith może mieć najwięcej sensu. Transmisja Dodgers’ SportsNet L.A. podała w sobotę, że jest on otwarty na udział w rozgrywkach. Jest elitarnym graczem jak na łapacza, ale nigdy nie przekroczył 25 home runów w sezonie i nie jest w stanie tego zrobić w 2022 roku.
Ponownie, jest to niekonwencjonalny, niespodziewany rodzaj sukcesu, którego doświadczają Dodgersi. Betts, Turner i Freeman trafili do swoich norm zawodowych. Były najlepszy prospekt Gavin Lux odzyskuje to, co może być normą w jego karierze. Ale tak wielu innych – mianowicie Bellinger, Muncy i Justin Turner – zmagało się z nawet zbliżeniem do oczekiwań.
Z powodu kontuzji Chrisa Taylora, Dodgersi są obecnie plutonowaniem journeymenów Jake’a Lamba i Trayce’a Thompsona na lewym polu. Żaden z tych graczy nie znajdował się w 40-man roster trzy tygodnie temu. Nie żeby miało to jakieś znaczenie. W swoich pierwszych 66 występach na boisku, ta dwójka połączyła cztery homery i OPS powyżej 1.000.
Tak, Dodgersi chcieliby, aby kilka z ich zmagających się z problemami gwiazd znalazło swoją formę przed październikiem. Ale są daleko z przodu w dywizji i będą dobrze reprezentowani w All-Star Game.
Ich sposoby działały do tej pory.
Pedro Moura jest krajowym pisarzem baseballu dla FOX Sports. Wcześniej przez trzy sezony zajmował się Dodgersami dla The Athletic, a wcześniej przez pięć sezonów Aniołami i Dodgersami dla Orange County Register i L.A. Times. Wcześniej pracował dla ESPNLosAngeles.com dla swojej macierzystej uczelni, USC. Syn brazylijskich imigrantów, dorastał na przedmieściach południowej Kalifornii. Jego pierwsza książka, „How to Beat a Broken Game”, ukazała się wiosną tego roku. Śledź go na Twitterze @pedromoura.
Dowiedz się więcej od Major League Baseball Śledź swoich ulubieńców, aby otrzymywać informacje o meczach, wiadomościach i nie tylko.
