To naprawdę ważne, żebyśmy nie brali Shohei Ohtaniego za pewnik.
Miotacz Los Angeles Angels kończy właśnie najwspanialszy sezon two-way w historii MLB – tak, nawet lepszy niż Babe Ruth – a w tym roku może go bardzo dobrze prześcignąć. Jest utalentowanym, bezprecedensowym zawodnikiem w baseballu, ale stał się tak wielki, że trudno nawet pamiętać, jak niemożliwe wydawało się jego pojawienie się jako prospektu.
Więc kiedy robi coś takiego, jak, powiedzmy, zamieszczenie dwóch homerów, ośmiu RBI, a następnie wybicie 13 pałkarzy w ciągu ośmiu shutout innings, powinniśmy prawdopodobnie zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby to docenić. Dlatego porozmawiajmy o ostatnich dwóch dniach.
Ohtani napisał prawdopodobnie najlepszą grę ofensywną w swojej karierze we wtorek, kiedy poszedł 3 z 4 z dwoma domami i ośmioma RBI, ten ostatni wysoki poziom kariery, przeciwko Kansas City Royals. Niestety, ponieważ nie bez powodu tweet „Tungsten Arm” O’Doyle’a stał się wirusowy, Anioły przegrały 12-11 w dodatkowych inningach.
Następnego dnia, z Ohtanim na kopcu, Anioły nie zmarnowały go. A raczej on nie pozwolił im się zmarnować.
Jeden dzień po zejściu z boiska, Ohtani zaliczył osiem bezbramkowych meczów, wybijając 13 punktów w karierze, pozwalając tylko na dwa uderzenia i jeden spacer w wygranej 5-0. Oh, i poszedł 1-for-3 z dwoma spacerami dla dobrego środka.
W sezonie, Ohtani jest teraz uderzając .260/.336/.487 z 15 homerów, 45 RBI i siedem skradzionych baz w 298 występów płytowych podczas posiadania 2,90 ERA i 90 strikeouts w 68,1 innings pitched. Te pitchingi teraz wyprzedzają całkiem sporo wszystkiego, co zrobił w zeszłym sezonie na podstawie per-inning, podczas gdy numery trafień są krokiem wstecz, ale nadal śmieszne, biorąc pod uwagę, że Ohtani jest pitching co piąty lub szósty dzień.
W świecie, w którym sezon 2021 nie istniał, Ohtani byłby największą historią w baseballu. Ale to się stało, a największa historia w baseballu nie do końca się sprawdza, gdy dwa lata z rzędu jest to samo, nawet gdy Ohtani przedziera się przez niemożliwe.
