GENOVA – W sumie to i tak dobrze: remis na koniec pierwszej połowy pomiędzy Samp a Juventusem. Jeśli jednak po stronie Blucerchiaty wracasz do szatni z satysfakcją, że rozegrałeś mecz i najprawdopodobniej wprowadziłeś w życie to, co ćwiczyłeś w tygodniu, po drugiej stronie zastanawiasz się, co zrobić. Jak zdobyć kilka strzępów grywalnej piłki do Vlahovic? Jak przełamać dobrą pracę blucerchiati w fazie nieposiadania piłki i zdołać ustawić szybką, ostrą, skuteczną akcję? Czepiamy się Kostica i jednego z jego przebłysków w finale. Będziemy musieli od niego wznowić grę w drugiej połowie.
Zobacz galerię
Oficjalny skład Allegriego na mecz Sampdoria-Juve
Le scelte
Allegri stawia na przewidywany w ostatnich dniach trójząb, podyktowany względami pielęgnacyjnymi jak i również taktycznymi. Cuadrado i Kostic za Vlahovic. W środku pola Allegri od razu wrzuca do boju Rabiota, który odsiedział dzień dyskwalifikacji w pierwszej rundzie i chce zostawić za sobą kożuch z piłkarskiego rynku: to nie dla United, które zachwiało plany bianconeri i zamroziło transfer Paredesa do Turynu. W oczekiwaniu na Argentyńczyka, to właśnie Locatelli powinien zatem pełnić rolę niskiego wierzchołka środka pola i przejąć obowiązki reżyserskie. Prawa połowa skrzydła: McKennie. Co do obrony, to z przodu Perin miejsce dla Danilo i Alexa Sandro w pasie, natomiast bardziej doświadczony Rugani uporał się z Gattim (a także z chorym Bonuccim, na ławce, ale dozowanym w perspektywie Romy). Giampaolo wybiera ustawienie 4-2-3-1, w którym Caputo jest wspierany przez Lerisa, Sabiriego i Djurcica. Wspierają ich Vieira i Rincon.
Zobacz galerię
Juve 3-5-2 z Kosticiem na skrzydle lub piątym w środku pola
L’analisi tattica
Samp jest dobrze zorganizowany, wie co ma robić. Wysoko naciska i ogranicza możliwości nosicielom piłki Bianconeri. Już w 5 minucie Perin nakłada na niego łatkę odbijając Leris konkluzję tylko tyle (na poprzeczkę). Ładna asysta od Sabiri, ale Bremer ponosi wielką odpowiedzialność, bo jest poza pozycją i nie ma możliwości przechwycenia podania lub kontry. Nawet Alex Sandro, żeby być sprawiedliwym, był spóźniony i gonił…. Juve długie, postrzępione. Oddziały są rozczłonkowane. Na 11 próba tmid przychodzi z Kostic, który próbuje się wkraść, ale zostaje zamknięty. Czepiamy się cudzych błędów, by spróbować zrobić wrażenie: w 15. minucie Cuadrado odzyskuje piłkę ośmieszając Augello i znajduje się przed Audero, ale strzela w bramkarza. Nie przejmując się ponadto obecnością Vlahovicia w środku pola (który zresztą niedługo potem zaryzykował własną bramkę po strzale z rzutu rożnego). Gospodarze byli lepsi od Bianconeri. Zauważając mały pressing Rabiota i McKenniego zastanawia się nad tym, jak bardzo wpływa na nich brak Pogby, ale – również – licząc długie wrzutki (Rugani, Danilo…) zastanawia się nad tym, jak bardzo brak… Paredes. Pewne błędy autorstwa Alexa Sando, potem jeszcze bardziej komplikują kontekst. Co do braku Angel Di Maria, to cóż… Poproś Vlahovica o uwierzenie: jest sierotą po Fideo, w większości pozostawionym samemu sobie, jak jest, tam w centrum obszaru. Nie żeby Kostic się nie starał, na dobrą sprawę, wręcz przeciwnie…. Jest on jednak niewystarczająco wspierany. Jak się go odpowiednio uzbroi, to np. w 35 minucie ma szansę pokazać cały swój potencjał zapraszając Rabiota (niedokładny w podsumowaniu) do wstawienia. To jest to: od tego momentu jest podpora, by mieć nadzieję na coś lepszego w drugiej połowie.
Obejrzyj wideo
Oto anty-Samp Juve
Zapisz się do mistrzostw fantasy Tuttosport League i wygraj fantastyczne nagrody!
