LAS VEGAS – Alexander Volkanovski nie wszedł do MMA jako jakiś błyskotliwy, mocno rozgłaszany prospekt. Po karierze jako rugbysta ważący 214 funtów, Volkanovski przeszedł do mieszanych sztuk walki bez żadnych fanfar, ani na całym świecie, ani w Australii, skąd pochodzi.
Przegrał swoją czwartą zawodową walkę w wadze półciężkiej z Coreyem Nelsonem, obecnie operatorem dźwigu w Sydney.
Nieco ponad dziewięć lat od tamtej nocy, Volkanovski jest już na szczycie świata MMA. Zwrócił się w kolejnym genialnym występie w sobotę w co-main evencie UFC 276, zasadniczo nie trafiając wielkiego Maxa Hollowaya.
Rywale spotkali się po raz trzeci o tytuł wagi piórkowej w sobotę po tym, jak Volkanovski zaliczył bliskie zwycięstwa w decyzji na UFC 245 w 2019 roku i UFC 251 w 2020 roku.
Tym razem nie było konkursu prawie od początku. Volkanovski, przy pięciu calach niższy i z czarnym pasem w Brazylijskim Jiu-Jitsu, był outboxingiem Holloway. Powiedział, że myśli, że złamał lewą rękę w drugiej, ale nikt, kto nie słyszał rozmów w narożniku, nigdy by się o tym nie dowiedział.
Holloway zdominował dywizję piórkową z wyjątkiem Volkanovskiego. W swoich ostatnich 16 walkach w wadze piórkowej innych niż te z Volkanovskim, Holloway był 16-0 z 10 skończeniami. Wyraźnie okrążył pole w tej dywizji. Ale przeciwko Volkanovskiemu w sobotę, wyglądał jak niewiele więcej niż pracownik WWE i został pokonany w jednostronny i decydujący sposób.
Secretariat zdobył Potrójną Koronę w 1973 roku wygrywając Belmont Stakes o zdumiewające 31 długości. W kategoriach walki Volkanovski jest przynajmniej tak daleko przed polem wagi piórkowej.
„Odpowiedział na wszystkie pytania wszystkich wątpiących dziś wieczorem”, powiedział Yahoo Sports prezydent UFC Dana White. „Wziął tę walkę i wyglądał niesamowicie. Nadszedł czas, aby ruszył dalej i zrobił cokolwiek chce zrobić dalej. Czy chce nadal bronić tego tytułu? Czy chce awansować? Cokolwiek chce zrobić, świat jest dla niego otwarty. Bardzo imponujące, co zrobił dzisiejszego wieczoru.”
To było imponujące, żeby nie powiedzieć najgorsze.
Volkanovski otworzył jamiste rozcięcie nad lewym okiem Hollowaya, a krew sączyła się z jego oka, nosa i ust w drugiej części walki. Jeden z największych i najbardziej klasowych fighterów w tym sporcie, Holloway wylądował niewiele konsekwencji i nie był w stanie wymyślić ataku, który byłby nawet średnio skuteczny.
Volkanovski jest nr. 2 na liście pound-for-pound UFC, ale po tym występie można zadać pytanie, czy wyprzedził mistrza wagi półśredniej Kamaru Usmana, który jest na miejscu nr 1.
Usman był równie dominujący i odniósł 19 zwycięstw z rzędu.
Ale Volkanovski w sobotę wygrał po raz 21 z rzędu i odniósł 12 zwycięstwo w UFC. Nikt nie był blisko niego poza Hollowayem i w sobotę to nie był konkurs.
W swoich ostatnich sześciu walkach odniósł trzy zwycięstwa nad Hollowayem i jedno nad Jose Aldo, czyli dwoma mężczyznami poza nim samym, którzy byli uznawani za najlepszych piórkowych w historii UFC.
Teraz nie ma co do tego wątpliwości. Volkanovski jest tym człowiekiem bez dwóch zdań i przesuwa się do rozmowy jako jeden z największych fighterów w historii. To miejsce zajmowane przez takich jak Jon Jones, Khabib Nurmagomedov, Anderson Silva i Georges St-Pierre, ale trudno zaprzeczyć wejściu Volkanovskiego do tej dyskusji.
„Mieć trzy zwycięstwa w walce o tytuł nad kimś takim jak Max, a nie jakimś innym gościem, oczywiście [to znaczy dla mnie więcej]”, powiedział Volkanovski. „On był pretendentem nr 1 przez cały czas. Był uważany za największego piórkowego wszech czasów. To jest dla mnie niesamowite. (…) To dużo większe zwycięstwa niż twoja przeciętna obrona.”
Przez całą karierę w UFC był w dużej mierze niepokonany. Druga walka z Hollowayem była bliska, ale Volkanovski miał pewne problemy. Testerzy narkotyków USADA obudzili go cztery godziny przed planowaną pobudką. To rzuciło go i był ospały i nie był prawie w swojej najlepszej formie w walce. Wziął tabletki z melatoniną, żeby spróbować zasnąć, ale w rezultacie poczuł się spowolniony i nie w pełni sił w klatce.
Wygrał walkę, w dużej mierze dzięki swojemu sprytowi i od razu zaczął domagać się kolejnej walki z Hollowayem. Miał coś do udowodnienia i w sobotę udowodnił.
„Wołałem o [trzecią walkę], bo chciałem się pokazać” – powiedział Volkanovski. „Wiem, że nie stawiłem się [na drugą walkę z Hollowayem].”
Zmielił swoją drogę na szczyt. Wierzył w siebie w pełni i nigdy nie wątpił, nawet gdy krytycy chcieli. Na konferencji prasowej po walce uprzejmie zganił dwóch reporterów, którzy jego zdaniem wątpili w niego w przeszłości.
Zrobił z siebie fightera i po prostu poprawiał się dzień po dniu. Walczy często – sobota była jego trzecią walką w ciągu dziewięciu miesięcy – i niewielu, jeśli w ogóle, jest lepszych w konsekwentny sposób.
To wystarczyło, aby zadziwić jego nowego kolegę z drużyny, mistrza wagi średniej, Israela Adesanya, który rozwalił Jareda Cannoniera w głównym wydarzeniu w czymś, co nazwał najgorszym występem w swojej karierze.
„Fing inspirujące,” Adesanya powiedział o zwycięstwie Volkanovskiego. „Miałem też 5-nil shutout, ale jego był o wiele fajniejszy i bardziej imponujący. kiedy przyjechał do CKB na ten obóz, podniósł poprzeczkę dla tego obozu.”
Z pewnością podniósł poprzeczkę dla innych zawodników wagi 145 funtów, to pewne.
